نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه آموزش و دانش پرستاری از دیدگاه ‏دانشجویان پرستاری در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد ‏

مقدمه: فن آوری اطلاعات و ارتباطات، فن آوری های توانمند سازی هستند که در علوم پرستاری بکار می روند. امروزه افراد در هرکجا ‏که باشند میتوانندآخرین اطلاعات مورد نیاز خود را در هر زمینه ای دریافت کنند. اما بی شک بیشترین تأثیر پدید آمدن فناروریهای ‏اطلاعاتی و ارتباطی بر محیطهای آموزشی بوده است. کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش سبب شده است تا محیط آموزشی و ‏توسعه دانش به سوی مجازی شدن سوق پیدا کند. این امر سبب می شود تا ارتباطات میان افراد به منظور آموزش و گسترش دانش به ‏گونه ای فزاینده از طریق رایانه امکان پذیر شود و با ظهور اینترنت این رسانه به عنوان یک مکمل جهت تأمین نیازهای اطلاعاتی و ‏آموزشی مورد استفاده قرار گرفت. ‏ هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه آموزش و دانش پرستاری از دیدگاه دانشجویان ‏پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد انجام گرفته است. ‏ روش کار: در این پژوهش توصیفی،50 نفر از دانشجویان پرستاری سال3 و4 مقطع کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد ‏بصورت نمونه گیری آسان انتخاب شدند، ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود که از طریق گزارش دانشجو تکمیل می شد. پژوهشگر با ‏مراجعه به محیط پژوهش پرسشنامه را بین واحدهای پژوهش توزیع و بعد از تکمیل جمع آوری می نمود. ‏ نتایج: یافته های پژوهش نشان داد اکثریت واحدهای پژوهش مونث (95%) و علاقه مند به رشته پرستاری (71%) بودند. اکثریت واحدهای ‏پژوهش(93%) دوره آموزش کامپیوتر را نگذرانده بودند و (12%) دارای کامپیوتر شخصی بودند. (95%) آموزش کلاسیک اینترنت نگذرانده ‏بودند، (92%) به درستی روش جستجو برای مقاله پژوهش را نمی دانستند، (97%) دانشجویان بیان می کردند که فن آوری اطلاعات و ‏ارتباطات نقش بسیار مهمی در توسعه آموزش پرستاری دارد، (98%) معتقد بودند که فن آوری اطلاعات و ارتباطات باعث افزایش یادگیری ‏و 88 درصد آن را باعث ارتقاء جایگاه شغل پرستاری می دانستند و از طرف دیگر فقط 77 درصد آنها به اینترنت دسترسی داشتند. ‏ همچنین یافته ها نشان داد اکثریت واحد های مورد پژوهش (71%) امکان استفاده از خدمات اینترنتی در سایت دانشگاه را داشته، ‏‏( 78%) دانشجویان کمتر از 1 ساعت در روز از اینترنت استفاده میکردند، زمینه استفاده از اینترنت در اکثریت واحدهای پژوهشی ‏‏(72%) گفتگوی اینترنتی و سرعت دستیابی به اطلاعات در اکثریت واحدهای مورد پژوهش (40%) غیر قابل قبول بوده است . ‏ نتیجه گیری: توصیه می شود در سرفصل دروس کارشناسی حداقل دو واحد درس آموزشit ‎‏ و اینترنت جهت دانشجویان پرستاری ‏مقطع کارشناسی گذاشته شود، همچنین باید شرایطی فراهم شود که همه دانشجویان به اینترنت و بانکهای اطلاعاتی دسترسی داشته ‏باشند. مضاف بر این در آموزش دروس پرستاری به نقش فن آوری اطلاعات بر یادگیری توجه شود. ‏